یک هنرپیشه خون‌آشامی: من بازیگر نیستم!

دنیای تصویر: به گزارش ورایتی کیج در مصاحبه پادکستی برای فصل جوایز این موضوع را مطرح کرد.او با ویکی کریپس و میا واشیکوفسکا گفتگو انجام داده است. کیج بازیگر محبوبی است که نقش‌های محبوبی را در دوجین فیلم ایفا کرده است.
کیج می‌گوید که کلمه بازیگر را ارحج نمی‌داند.

کیج می‌گوید که برای من همیشه(واژه بازیگر) به این معناست که «اوه، او یک بازیگر بزرگ است، بنابراین او یک دروغ‌گوی بزرگ است»

«. بنابراین با این خطر که شبیه یک احمق پرمدعا به نظر برسم وجود دارد، من کلمه هنرپیشه را دوست دارم زیرا به این معنی است که شما به قلب خود یا به تخیلات خود یا خاطرات یا رویاهای خود رجوع می‌کنید و شما چیزی را برای برقراری ارتباط با مخاطب از خودتان بروز می‎دهید.»

کیج بخاطر انتخاب متنوع نقش‌هایش مشهور است

کیج خاطرنشان می‌کند که انتخاب‌های او بر اساس طراحی بوده است – تلاش برای شکستن فرم با آنچه که مخاطبان به دیدن آن عادت داشته‌اند.

او می گوید: « عمه ام تالیا شایر بود که برای اولین بار به من گفت: «ناتورالیسم یک سبک است». من همچنین به هماهنگی هنرها معتقد بودم، و اینکه آنچه را که می‌توانی با یک شکل هنری انجام دهی، می‌توانی با اشکال دیگر هنری و بارمعنایی متفاوتی انجام بدهی.. می‌دانی، مثلاً نقاشی، می‌تواند انتزاعی باشد، می‌تواند فوتورئالیستی باشد، می‌تواند امپرسیونیستی باشد، چرا این کار را در نقش آفرینی برای سینما امتحان نکرد؟»

کیج ادامه می دهد:« استانیسلاوسکی می‌گفت بدترین کاری که یک بازیگر می تواند انجام دهد تقلید است. از آنجایی که کمی شورشی بودم، می خواستم این قانون را بشکنم. بنابراین من با «از ته دل وحشی/Wild at Heart»ساخته دیوید لینچ، رویکردی شبیه به وارهول برای شخصیت ملوان ریپلی را امتحان کردم. در فیلم‌هایی مانند «زندانیان سرزمین اشباح» یا حتی «تغییر چهره» یا «بوسه خون‌آشام»، در حال آزمایش چیزی بودم که می‌خواهم آن را وسترن کابوکی یا سبک باروک یا اپرایی در بازیگری فیلم بنامم. به اصطلاح از سبک طبیعت گرایی رها شوید و شیوه ای بزرگتریی را در نقش آفرینی ارائه بدهید.»

آخرین فیلم نیکلاس کیج «خوک» سال گذشته میلادی با تحسین منتقدان روبرو شد. به خصوص نقش‌آفرینی نیکلاس کیج .