گونه شناسی عکس اینستاگرامی

---

ویژه نامه نوروزی روزنامه قانون  - محمد زندیه: جان فرانکو زولا، دانشجوی ترم دوم رشته مردم شناسی در دانشگاه استنفوردبریج شهر لندن، به تازگی موفق به دسته بندی گونه های مختلف عکس اینستاگرامی شده است. ما هم کاملا با شما هم عقیده ایم که وی موفق به انجام کار مزخرفی شده است. ولی در کشوری که دانشجوهایش هر روز یکدیگر را به گلوله می بندند، همین که وی صرفا بر روی یک موضوع تحقیق کرده و موفق هم شده، خودش جای تقدیر دارد. از او می پذیریم و در زیر به شرح برخی از این گونه ها می پردازیم:



کول مآبانه

در این گونه از عکس ها، سوژه می خواهد به بیننده ثابت کند که به رغم ظاهر غلط اندازش، انسان باحالیست و قضاوت مردم برایش مویزی ارزش ندارد. بنابراین یک زیرپوش سوراخ به تن کرده و آفتابه به دست بر روی موزاییک می نشیند و عکس می گیرد. یا اینکه برای اثبات باحال بودنش، چشم هایش را چپ کرده و زبانش را بیرون می آورد و به دوربین لایک نشان می دهد.

موقشنگانه

عمدتا افراد با گیسوان بلند از این روش استفاده می کنند. در این روش، فرد برای اثبات موقشنگی و بلایی اش، سر را به حالت افقی وارد کادر دوربین می کند. سپس آبشار گیسوانش را رها کرده و به جاذبه زمین می سپارد و به دوربین لبخند بلاگونه می زند.

فیلسوفانه

استفاده از پس زمینه مشکی و یا افکت «سیاه- سفید» در این عکس ها از درجه اهمیت بالایی برخوردار است. سیگار، سرنگ، اخم، موی ژولیده و بوی عرق زیربغل هم باید از سر و روی سوژه عکس ببارد. مجموعا باید به بیننده القا بشود که فرد حاضر در عکس فرد متفکری است که به ته خط رسیده.

دوستانه

در این مدل از عکس ها معمولا دو دوست صمیمی، سرشان را از بغل و از ناحیه بالای گوش به هم می چسبانند و به دوربین لبخند می زنند، تا چمش بدخواه و نارفیق دربیاید. در مدل هنجارشکنانه تر، سوژه سرش را از پشت سر دوستش بر روی شانه های او قرار می دهد و به دوربین اخم نمکین می کند.

آرنولدانه

در این حالت، سوژه صرفا می خواهد بگوید که باشگاه رفته. بنابراین با لباس فرم باشگاه، رو به روی آینه می ایستد و در حالی که با دقت تمام، صفحه نمایشگر گوش را نگاه می کند (و نه لنز دوربین را) از خود در آینه عکس می گیرد.

---

کلمات کلیدی: اینستاگرام سلفی